در قاره آفریقا، شیعیان عمدتاً در چند کانون مشخص متمرکز هستند. آفریقای شرقی شامل تانزانیا، کنیا و اوگاندا مهمترین حوزه تاریخی و جمعیتی شیعیان است، در حالی که غرب آفریقا به ویژه نیجریه بزرگترین جمعیت مهاجر و بومی شیعه را در خود جای داده است. شمال آفریقا شامل مصر، تونس، الجزایر و مراکش با سابقه تاریخی و فرهنگی شیعی اهمیت دارد و شاخ آفریقا و جنوب قاره مانند سومالی، جیبوتی و آفریقای جنوبی میزبان جمعیت محدود و مهاجر شیعه هستند. این تقسیمبندی امکان تحلیل جمعیتی، فرهنگی و نهادی شیعیان آفریقا را به شکل منسجم و ساختاریافته فراهم میکند.